Verdwaald in gedachten, in Utrecht, of waar mijn fiets mij dan ook maar heen heeft gebracht.
Maar, zolang ik dichtbij mezelf blijf, ben ik precies waar ik moet zijn.
Lost in thoughts, in Utrecht, or wherever else my bike took me.
However, as long as I stay close to who I am, I'm exactly where I'm supposed to be.
Hallo!!! Wendy hier.
Mijn hoofd zit altijd vol gedachten. Het ratelt en draait rondjes, net als de ketting van mijn fiets.
In 2017 begon ik met het bezorgen van eten op de fiets. Een tamelijk willekeurige keuze in de zoektocht naar een bijbaantje, die er per ongeluk toe heeft geleid dat een heel groot deel van mijn leven nu uit fietsen bestaat. Fietskoerieren doe ik nog steeds, en sinds 2021 fiets ik ook in mijn vrije tijd.
Tijdens deze ritten kwam ik er al gauw achter dat ik liever zo lang mogelijk fietste in plaats van zo snel mogelijk. Het moest dan ook steeds verder. Een half jaar nadat ik begonnen was, had ik mijn eerste rit van 300km gereden. Met wat tussenpozen - voornamelijk i.v.m. studie - bleef ik af en aan soortgelijke tochten maken en ontwikkelde ik een passie voor het zelfreflectieproces dat dit met zich meebracht.
In 2024 was het tijd voor mijn eerste ultra-race, en dat smaakte zeker naar meer. Fietsen, zowel tijdens werk als daarbuitenom, brengt mij dichterbij mezelf. Mijn gedachten hierover deel ik graag, en ik leg hierover graag contact met gelijkgestemden. Leuk als je meeleest!
(Disclaimer: Al mijn teksten zijn origineel in het Engels geschreven, ik ben nog bezig met alles te vertalen naar het Nederlands.)
Zoals sommigen van jullie weten of inmiddels hebben gezien, ben ik behoorlijk afwezig (geweest) en heb ik amper gefietst vanwege Long Covid. Het is nu bijna drie maanden geleden dat ik ziek werd en het is tot dusver een behoorlijk gekke ervaring geweest. Dat ik nu dit stuk tekst kan schrijven, betekent dat het flink beter met me gaat. In de afgelopen drie maanden waren constructief schrijven en nadenken namelijk één van de moeilijkste dingen.
Was het kut? Ja.Was het ook heel erg leuk? JA. ⬇️🖍
ODCMC'24, oftewel het Open NK Fietskoerieren 2024.
24-uursrace (alleycat) 🏁 - En een levensles in omgaan met vermoeidheid.
De grootste vraag die LPL bij me had opgeroepen was: “Wat voor verschil zou het maken als ik een nachtje doorhaal op de eerste dag van een race?” Vooral omdat er waarschijnlijk een groot mentaal voordeel aan zit. Daarnaast waren alle nachten die ik tot nu toe heb doorgetrokken altijd op een later moment in de race waren, en daarom waarschijnlijk minder efficiënt. Tijd dus voor een test onder andere omstandigheden!
Tegen het einde van mijn zomervakantie in Zwitserland realiseerde ik me ineens dat ik niet zoveel tijd meer had om me voor te bereiden op LPL. Ik besloot een lange rit te maken op mijn laatste dag in Zürich, en zou onderweg een aantal beslissingen nemen over wat mijn aanpak zou worden.
Toen ik werd geboren hebben ze me Wendy genoemd. Zo heet ik nog steeds.
Hoewel de naam een constante is, is de persoon 'Wendy' dat niet. Die leert en verandert steeds, loopt (of fietst) tegen muren aan, en verbetert zichzelf graag in het proces. Dat proces loop ik maar wat graag door, en ik zoek het dan ook graag actief op tijdens het fietsen. Dat kan tijdens een uitdagende lange tocht, maar ook tijdens mijn werk. In beide gevallen kom ik in allerlei verschillende toestanden in allerlei verschillende situaties terecht, waardoor er altijd een hoop te zien en te leren valt.
Zelfreflectie op de fiets, in alle soorten en maten. Daar komt het denk ik op neer. Mocht je het nou allemaal ontzettend herkennen of zijn er andere gedachten die je wil delen, klik op het zonnetje!
Andere manieren om in contact te komen: