Geoliede machine 🛢🪔✨️

Deze rit stond in het teken van 'bevestigen' dat ik alles op een rijtje had. Nu met aero(?) stuur en een belofte aan mezelf om minder fotostops te maken.

Ik eindigde deze rit met slechts 2 uur en 25 minuten inactieve tijd, waarvan ik 1 uur en 15 minuten heb doorgebracht met Caroline en haar buren, die zich in Utrecht bevonden. Dat is dan na de rit, toch? Dat betekent dat ik maar iets meer dan een uur stilgestaan in totaal over 300 km. Ik ben heel trots!!! Tijdens RatN reken ik erop dat ik meer druk zal ervaren, dus ik denk dat ik zeker nog ergens wat tijd kan winnen 🙏🏼🌞.

Het ligstuur lijkt ook goed van pas te komen. Het model dat ik in eerste instantie gekocht had, moest ik vervangen omdat de armsteunen te smal waren voor een fiets met zoveel gewicht voorop. (Die ga ik in de toekomst op een andere fiets gebruiken :-))

Natuurlijk is er ook niet veel 'aero'-winst te behalen door het krat, maar het is fijn om mijn handen af en toe een pauze te kunnen geven. Ik denk ook dat als je je armen op je stuur legt, je jezelf mentaal automatisch aanstuurt iets sneller te gaan fietsen. Vandaar dat mijn gemiddelde snelheid in deze rit veel hoger lag dan in de vorige ritten – terwijl ik meermaals ben afgestapt en lopend tegeltjes ben gaan verzamelen. Dit geeft me wat extra hoop voor de echte race 🙏🏼

Ik eindigde deze rit met het ophalen van wat uit de bakkerij overgebleven zuurdesembrood bij Caroline. Hierdoor belandde ik ietwat per ongeluk in een gezellig samenzijn van Caroline en haar buren, met leuke gesprekken die me deden beseffen hoeveel energie ik nog over me had. Zelfs na 15,5 uur fietsen.

In conclusie; 300 km kunnen fietsen binnen een tijdsbestek van 16 uur, zonder helemaal uitgeput te zijn... Ik ben precies waar ik wil zijn. Petje af voor mezelf 👒✨️