Het is was een dag. Een behoorlijk zware dag, om eerlijk te zijn. Ik heb 13 uur gewerkt en ik ben veel te moe om te schrijven, maar ik ga het toch proberen.
Om één openlijk racistische politieke partij in je land te hebben en ze de verkiezingen te zien winnen met bijna 25% van de stemmen... een ware desillusie. Ik prijs mezelf gelukkig met dat ik omringd word door aardige mensen. Mensen die kiezen voor begrip voor verschillen en voor inclusiviteit. In plaats van zich te richten op wat hen ellendig maakt en andere (toch al worstelende) mensen daar de schuld van te geven.
Als fietskoerier ontmoet je mensen uit alle lagen van de samenleving. Hoewel ik me hier altijd bewust van ben geweest, voelde het vandaag anders. Ik heb dozen met warm gebak bezorgd bij mensen die een 'overwinning' vierden. Ik heb ook medicijnen bezorgd bij mensen die het volgens de 'winnaars' niet verdienen om hier te zijn.
Ik glimlachte naar allebei, even enthousiast, evenredig beantwoord. Maar ze zouden niet naar elkaar lachen als je ze in dezelfde kamer zou zetten.
Het belangrijkste wat deze baan me heeft geleerd is dat vriendelijkheid meestal wordt beloond met vriendelijkheid. Dus ik zal IEDEREEN met een glimlach blijven begroeten, hopelijk inspireert het hen om hetzelfde te doen.
Reactie plaatsen
Reacties